Sizce insanlar gerçekleriyle karşı karşıya geldiklerinde korkup bir yerlere saklanmıyolarmı... Peki saklanmak için sarfettikleri eforu saklandıkarı yerden çıkmak için yarısını kullansalar umuyorum ki korkularını rahatlıkla yenerlerdi. Bazı şeyleri yapmak istersin ama düşün bir kere etrafındaki insanlar sana nasıl bakar neler düşünürler neler konuşurlar arkandan... düşüncesi en büyük korkumuz. Bu korkuyu aşmamız gerekirken daha çok pekiştiriyoruz ve çaba sarf ediyoruz. Neden bir kerede siktir et diyemiyoruz banane nederlerse desinler düşüncesini kavrayamıyoz. Asıl korkutucu olan korkularımız değil bu düşünceleri aktifleştirip nesillere aktamamız. Biraz nesilleşmeli neslimizdekileri düşünmeli bizim yaşadığımız zorlukları onlara yaşatmamılıyız.
...İşte ben böyle düşünüyorum...